dinsdag 18 maart 2014

Hormonen op de Maasvlakte

Gisteren ben ik een dag in de verschillende kolonies op Maasvlakte en Europoort geweest. Op verschillende braakliggende terreinen tussen de bedrijven in bevinden zich hier gemengde kolonies van Zilvermeeuwen en Kleine Mantelmeeuwen.  Een van die kolonies is de kolonie op de "Kop van de Beer".

Gemengde kolonie Zilvermeeuwen en Kleine Mantelmeeuwen "Kop van de Beer"

Twee weken geleden kwamen we rond de avond in de kolonies, wanneer de meeuwen gingen slapen. Overdag waren de kolonies tot voor kort nog praktisch leeg. Er kan echter veel veranderen in twee weken, aangezien de kolonies nu ook overdag bezet zijn. De broedruimte in de verschillende kolonies is in de loop van de jaren steeds kleiner geworden, wat resulteert in het feit dat de broedparen steeds dichterbij elkaar moeten broeden. Het is aannemelijk dat de meeuwenparen daarom nu al een groot gedeelte van de dag de broedplaats bezetten. Dit resulteert in verschillende schermutselingen in de kolonie. Soms is een parmantige houding en een grote bek voldoende, maar regelmatig wordt er naar een meer fysieke oplossing gezocht.  

Zilvermeeuw vrouw R-0U bewaakt haar zandhoop

In deze kolonie wordt sinds 2010 geringd. De meeste geringde vogels op deze kolonie zijn vaste gasten waarvan de ringen veelal alleen in de kolonie worden afgelezen en op één of enkele vaste fourageerplaatsen. Bovenstaande Zilver R-0U is buiten de kolonie bijvoorbeeld alleen maar in rondom de Bruijnings Ingenhoeslaan in Voorburg waargenomen. Andere vaste koloniegangers hebben een meer gevarieerde historie, zoals bijvoorbeeld de Kleine mantelmeeuw G-EU93, welke als pul in 1996 op een andere plaats op de Maasvlakte is geringd. 

Kleine mantelmeeuw G-EU93

Deze meeuw overwinterd jaarlijks trouw in Frankrijk, en bevond zich anderhalve maand nog in Champteussé-sur-Baconne, Frankrijk. Pas in 2009 dook deze meeuw op in de kolonie op de Kop van de Beer, waar hij of zij waarschijnlijk ook broedt. Hopelijk is deze oud gediende te vangen dit broedseizoen, zodat zijn oude versleten tarsusring vervangen kan worden door een nieuwe tibiaring.

Ten slotte zijn er ieder jaar nieuwelingen in een kolonie. Een goed voorbeeld hiervan is zilvermeeuw Y-UX, welke sinds het ringen in de kolonie van Moerdijk vrijwel alleen maar in België en Frankrijk wordt waargenomen. In september 2012 was hij of zij al eens wezen kijken op de Maasvlakte, om vervolgens weer twee jaar enkel op de Vuilstort van Blaringhem, Frankrijk op te duiken. Alhoewel de vogel in 2010 al adult, en dus in staat om te broeden was, is het onbekend of hij/zij ooit al eens op  eieren heeft gezeten. Misschien dit jaar dan?

donderdag 13 maart 2014

Het wel en wee van geel UT

Regelmatig loop ik een rondje over de Nassauweg in Dordrecht, aangezien deze plek vanaf het centraal station maar 5 minuten lopen is. Er zitten daar namelijk vrijwel altijd wel een paar grote meeuwen, en zodoende lees ik daar ook wel eens een ring af. Het kleurringen van meeuwen zorgt ervoor dat je een inzicht krijgt in het leven van individuele dieren. Een vaste badgast van de Nassauweg is de adulte zilvermeeuw geel UT. Sinds het begin van het jaar kom ik deze meeuw vrijwel elke keer tegen als ik mijn vaste rondje doe. De eerste keer dat ik hem trof was in begin januari. Het viel me toen al op dat hij niet erg lekker in de veren zat.

Geel UT in begin februari

Geel UT is geringd als pul op het industrieterrein van Moerdijk en wist in zijn tweede jaar de Nassauweg al te vinden. Als jonge vogel deed hij nog goed mee met de anderen en wist hij zijn voedsel te vinden in de harde voedselcompetitie van de vuilnisbelten van Breda, Tilburg en Dordrecht. Zijn bezoeken aan deze plaatsen werden echter al snel minder en sinds december vorig jaar is hij alleen nog maar langs de Nassauweg gezien. Ondanks dat op deze plek de voedselcompetitie veel lager is, gaat het niet beter met geel UT en zie ik hem elke keer verder aftakelen. 

Geen kracht meer om zijn vleugels omhoog te houden

Toch sta ik er van te kijken hoe taai die goede oude UT is. Ondanks hij graatmager is, zijn vleugels niet meer omhoog kan houden en zijn veren niet meer netjes krijgt, kom ik hem toch elke keer weer tegen. De laatste keer dat ik hem zag zat hij een beetje te dommelen in het voorjaarszonnetje. Daarom dit kleine eerbetoon aan geel UT, op je gezondheid!


zaterdag 1 maart 2014

Salutations de Sénégal

Waarnemingen uit Afrika zijn niet alledaags dus extra leuk om te ontvangen. Een paar dagen geleden ontving ik twee waarnemingen van John Wright die een aantal dagen in de lagune van Somone in Senegal was geweest. In de onderstaande groep kleine mantelmeeuwen ontdekte hij naast enkele Deense en Noorse ringen twee van onze projectvogels.


Somone is genoemd naar een kleine rivier met oorsprong in het massief tussen Ndiass en Thiès. Deze bevloeit een reeks baobabwouden om zich dan via een wijd zoutwaterbekken in de Atlantische oceaan te storten. 

John was eigenlijk op zoek naar gekleurringde visarenden, voor deze soort is het belangrijk gebied, maar had uiteindelijk meer succes met audouins meeuwen en kleine mantelmeeuwen. 


Rood FA is geringd in 2007 als broedvogel op Vlissingen-Oost.


Wit 2.M is als nestjong geringd in 2011 op Europoort. 


De afstand van de Delta in Nederland tot deze Delta in Senegal is zo'n 4.500 km.